
Wat zijn doorgaans de eerste gedachten die als vanzelf in je opkomen wanneer je iemand anders tegenkomt?
Mensen met een sterke interne drang om te nemen, denken dan vaak: Wat kan hij/zij voor mij betekenen? Mensen met een sterke drang tot kritiek hebben als eerste gedachte: Wat kan ik aan negatiefs ontdekken aan deze persoon?
Ook zijn er mensen die zich afvragen of ze zich comfortabel voelen in de aanwezigheid van deze persoon: Vind ik deze man/vrouw aardig en/of respecteer ik deze persoon?
Onzekere mensen richten hun aandacht direct op de vraag: Wat zou die persoon van me denken?
Bij
welke groep mensen je tot nu toe ook
behoort, mag ik je aandacht eens vragen voor een andere gedachte?
Laat
vanaf nu je eerste gedachte eens
zijn:
Wat
kan ik betekenen voor
deze persoon?
Op
deze manier zul je elke ontmoeting met
een ander gaan ervaren en beleven als een mogelijkheid om te geven en
te
helpen.
Het is relatief eenvoudig om je grondhouding te veranderen met het
telkens
jezelf voorhouden van deze vraag. Leer jezelf eens aan om hier je
gewoonte van
te maken, door elke keer wanneer je iemand tegenkomt, jezelf de vraag
te
stellen:
Wat
kan ik betekenen voor deze persoon?
Herhalen
Stop
nu even een paar minuten met lezen en
herhaal alleen dat zinnetje maar eens een paar keer, om je de nieuwe
gedachte
eigen te maken:
Wat
kan ik betekenen voor deze persoon?
Denk
hierbij allereerst aan mensen die je
al kent en begin dan met de mensen die je aardig vindt. Vervolgens ga
je met je
aandacht naar die mensen bij wie je een neutraal gevoel hebt en sluit
tot slot
af met de mensen met wie het contact niet altijd even makkelijk
verloopt.
Herken
je het patroon bij jezelf van het
snel oordelen over anderen, het snel je (negatieve) mening klaar hebben
over
anderen, het altijd kritiek hebben op anderen na een feest of een
etentje. De
basisgedachte die ons drijft ligt vaak in de richting van:
“Wat kan ik aan
negatiefs ontdekken aan die ander” en “wat vind ik
anders (= fout) aan die
ander?”
Dat
wat je zoekt zul je
vinden………….
En
dat klopt als een bus, want je vindt de
fouten, de misstappen, de foute aannames, de vastlopers en de grenzen
en
uiteindelijk zie je alleen nog maar wat negatief is. En wanneer je wilt
weten
wat je dat feitelijk heeft opgeleverd, dan is dat hoogstens situaties
van
frustratie, sombere stemming, boosheid, geïrriteerdheid,
terughoudendheid,
ziekte en cynisme.
In
z’n algemeenheid kijken wij vaak neer
op anderen, met als onbewuste intentie, er voor onszelf een sterker
zelfbeeld
van te krijgen........... het tegendeel blijkt echter de ontnuchterende
realiteit.
Wat
je uitstraalt, krijg je
versterkt weer terug.
Dàt
bleek de grootste waarheid.
Anderen
voelen en ervaren deze negatieve
energie automatisch en dat levert je ook weer automatisch reacties op
van
anderen die je niet bepaald passen.
Waneer je vervolgens het patroon bewust gaat doorbreken door te
beginnen met de
vraagstelling:
Wat
kan ik doen voor die
persoon?
is
vaak je eerste ingeving: "Waarom
moet ik eerst aan anderen denken, want zij denken echt niet na wat ze
voor mij
kunnen betekenen!?”
Realiseer je daarom dat je niets hebt te verliezen en kijk eens wat het
je
oplevert.
In
het begin zal je interne stem grondig
tegensputteren, met weerspiegelingen als: “Wie probeer je
hier nou te
belazeren”…….dit ben jij niet en zo ben
je niet!? Maar ga door en houdt
vol.
Een
paar dagen
later.......mijn eigen ervaring:
…….
een paar dagen later begon ik een
verandering te ontdekken in de manier waarop ik naar anderen keek en
waarop
anderen mij aanspraken en aankeken. Onvoorstelbaar, hoe je de wereld
kunt
veranderen door eerst iets aan jezelf te doen. Ik voelde me steeds meer
ontspannen en kreeg de energie voor twee en ging steeds meer ondernemen.
Door
je dit nu van harte voor te houden en
aan te bevelen en andere ervaringen je werk en leven in te brengen, heb
ik met
dit artikel beantwoord aan mijn eerder gestelde vraag:
“Wat
kan ik voor jou betekenen?”
Hans Oelen