Men neme een kooi met apen.
In de kooi wordt een banaan opgehangen, daaronder staat een trapleer.
Het duurt niet lang of er gaat een aap naar de trap, maar zodra hij er een voet opzet, worden alle apen natgespoten.

Een poosje later probeert dezelfde aap of een andere aap het nog eens, met hetzelfde gevolg: weer alle apen nat.

Als er daarna nog een aap de trap op wil, zullen de andere apen hem dat beletten.

Nu halen we één aap uit de kooi en brengen een nieuwe aap naar binnen.
De nieuwe aap ziet de lekkere verse banaan en wil de trap op.
Tot zijn grote schrik springen alle andere apen hem op zijn nek.
Na nog een poging weet hij het al: als ik de trap op wil dan wordt ik in elkaar geslagen!

Dan halen we een volgende aap uit de kooi en weer een nieuwe gaat er in.
De nieuweling gaat naar de trap en krijgt direct een flink pak slaag.
De vorige nieuwe aap neemt enthousiast deel aan de afstraffing.

Een derde oude aap gaat er uit en een derde nieuwe aap komt er voor in de plaats.
Hij gaat naar de trap en ook hij krijgt slaag.
Twee van de apen die op hem inbeuken hebben geen idee waarom je de trap niet op mag.

Oude aap vier eruit en nieuwe aap vier erin, enzovoort, totdat alle oude apen die ooit zijn natgespoten zijn verwisseld voor nieuwe.

Niettemin gaat er nooit meer een aap de trap op.

“Waarom eigenlijk niet, meneer?”

“Dat doen we hier gewoon niet jongeman!”