
Afgelopen week werd ik gebeld door een mevrouw met een te kleine en te hoge stem, die namens een adviseur een afspraak met mij wilde maken om te praten over de de effectiviteit en de werking van mijn website.
Ze vertelde dat ze onderzoek hadden gedaan waaruit bleek, dat bij het intikken van het zoekwoord – Managementtraining – in Google, Palaver niet voorkwam op de eerste pagina van de gevonden zoekresultaten.
Ze
vond dit alarmerend en verwachtte dat bij mij nu ineens alle
paniekbellen
zouden gaan rinkelen, want hiermee bleek dat ik niet in de etalage
stond voor
mijn doelgroep.
Op
mijn vraag, wat ik me bij een afspraak met haar collega mocht
voorstellen,
kreeg ik het volgende antwoord:
“De adviseur gaat dan met u praten over het zo goed mogelijk
communiceren met
uw doelgroep, ehh……zodat u beter kunt
communiceren met uw doelgroep”
Monoloog
Even
los van de opmerking, dat ze ‘vergat’ om mij te
vragen of het gesprek me wel
gelegen kwam, het thema wat ze aanroerde heeft mijn aandacht, dus
besloot ik om
haar de gelegenheid te geven verder te gaan.
Ze
stak van wal en opende een minutenlang durende monoloog, die doorspekt
was met
aannames over wat ik allemaal nodig had en kennelijk nu nog niet had,
stellingen, beweringen, oneliners tot zelfs veroordelingen omtrent mijn
gemaakte keuzes (waar ze niet naar informeerde of ik deze sowieso wel
of niet
gemaakt zou hebben).
Ze
manifesteerde zichzelf in deze monoloog als een menselijk affiche, een
tekst
die je dagelijks in advertenties kunt lezen.
Omdat
het geluid uit één kant, dus haar kant kwam en ik
uiteraard in stilte
aandachtig luisterde naar haar verhaal, was het voelbaar en hoorbaar
dat ze
zich niet op haar gemak voelde, en logisch, want ze sprak zonder
contact met
mij te hebben of te zoeken.
Hulp
Toen
haar repertoire uiteindelijk uitgeput raakte en ze even stil viel,
besloot ik
haar te helpen.
Ik
begon vragen te stellen.
“Heb
je enig idee hoe mijn bedrijf er uit ziet, wat de doelstelling van mijn
website
is en wat mijn persoonlijke wensen, visie en verwachtingen zijn ten
aanzien van
mijn website activiteiten?”
“Ehh….Nee”.
Dat
kon ze natuurlijk ook niet weten, want ze had geen enkele vraag aan mij
gesteld, terwijl we elkaar ondertussen toch al 5 minuten aan de lijn
hadden.
Toen
ik haar vragen ging stellen over het product en de achterliggende
dienst, begon
ze goed geïnformeerd mijn vragen te beantwoorden en ze maakte
een steeds
rustiger en ontspannen indruk.
Haar in eerste instantie te kleine stem kreeg steeds meer body en
daalde in
hoogte.
Toen
ik voldoende informatie had verzameld over haar bedrijf, product en
dienst, vertelde
ik haar dat ik hier voor mezelf niet naar op zoek was, maar uit
interesse naar
wat dit voor mijn klanten zou kunnen betekenen, wel een uur op
wilde
investeren.
Dit
gesprek roept een paar belangrijke vragen op:
*
Wie
had de leiding in bovenstaand
gesprek?
*
Antwoord: De klant (ik dus)
*
Wat gaf mij de leiding in
bovenstaand gesprek?
*
Antwoord: De klant stelde de vragen
Had
ze nu de volgende 3 eenvoudige regels
toegepast, dan…….
1. Stel
vragen om inzicht te
krijgen in de probleemgebieden van de prospect.
Blijkt
nu dat de prospect geen probleem
heeft die aansluit bij jouw oplossing, dan kun
je
het gesprek snel afronden, zodat je
veel tijd bespaard en je vervolgens snel kunt
aanmelden
bij de volgende prospect.
2. Geef
telefonisch nooit
een gratis consult weg of smijt niet je bedrijfskennis over de
lijn. Houd je waardevolle
informatie voor je,
want je doel is om afspraken te maken,
niet
om telefonisch iets te verkopen.
3. Zodra
je hebt ontdekt dat
de prospect een probleem of pijngebied heeft wat aansluit
op
de oplossing die jij met je organisatie kunt bieden, doe dan waar je
voor belt,
en
maak de afspraak.
Toch
wil ik nog graag de essentie van dit betoog
boven water brengen.
Hoe
kan het zijn dat de verkoopleiding een medewerker met deze kwaliteit op
het
telefonische pad stuurt.
Laten we er geen doekjes om winden, telefonische acquisitie of het
aangaan van
zgn. cold calls wordt zelfs door vele ervaren verkopers nog steeds als
lastig
ervaren.
Dat het niet lastig hoeft te zijn, is door velen ervaren na een
grondige
inwerking of door training en coaching.
Bagage
Kennelijk
kiezen organisaties er nog steeds voor niet (voldoende) te investeren
in de
kwaliteit van hun verkopers en acquisiteurs en wordt er door de
verkoopleiding
onzorgzaam omgesprongen met het vertrouwen in eigen kunnen van
aspiranten en de
beschadigingen die hierin kunnen ontstaan door mensen onvoorbereid en
met
onvoldoende bagage deze lastige klus te laten klaren.
Vaak
wordt verwacht dat verkopers al getraind of over de nodige kennis en
vaardigheden beschikken als zijnde dat het natuurtalenten zijn, echter,
is het
niet aannemelijk dat natuurtalenten niet worden geboren, maar worden
gemaakt?
Investeren
in je commerciële talenten kost
vééééééél
minder en levert meetbaar veel meer
op, dan steeds maar weer advertenties plaatsen en sollicitatie en
inwerkprocedures opstarten.
Daarom,
beste aspirant verkoper / acquisiteur, als jouw bedrijf niet in jou
investeert,
investeer dan in jezelf………
EN, beste verkoopleider, salesmanager wie deze opmerkingen betreft:
Let
this be your wake up call!
Hans
Oelen
Palaver-trainingen